%0 Journal Article %T تعیین دبی زیست‌محیطی بومی سفیدرود %J اکوهیدرولوژی %I دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران %Z 2423-6098 %A فتاح‌پور, فاطمه %A ابراهیمی, کیومرث %A بیات, سوگند %D 2018 %\ 09/23/2018 %V 5 %N 3 %P 753-762 %! تعیین دبی زیست‌محیطی بومی سفیدرود %K تنانت %K حقابۀ زیستی %K رودخانه %K گونۀ شاخص %K محیط خیس‌شده %R 10.22059/ije.2018.240350.711 %X دبی زیست‌محیطی توصیفی از زمان‌بندی، کیفیت و کمیّت آب مورد نیاز برای پایداری اکوسیستم آبی است. هدف مقالۀ حاضر، ارزیابی روش‌های متداول تعیین دبی زیست‌محیطی و ارائۀ روش بومی سفیدرود است. دبی زیست‌محیطی سفیدرود با کمک روش‌های هیدرولوژیکی، هیدرولیکی و شبیه‌سازی زیستگاه بررسی شد و نتایج به‌دست‌آمده به صورت یک پیشنهاد بومی در غالب درصدی از میانگین دبی سالانه بیان شد. طبق ابلاغیۀ وزارت نیرو، شیوۀ تعیین دبی زیست‌محیطی روش تنانت (هیدرولوژیکی) است. این روش به همراه روش محیط ترشده (هیدرولیکی) با سه ایدۀ متفاوت به کار گرفته شد و در روش شبیه‌سازی زیستگاه نیز فیل‌ماهی به عنوان گونۀ شاخص انتخاب و دبی زیست‌محیطی مطابق با شرایط زندگی گونۀ هدف بررسی شد. مزایا و محدودیت‌های روش‌های بررسی‌شده معرفی شد. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده از مقادیر محاسباتی و ضعف‌ها و قوت‌های آنها به‌ترتیب 20‌ و 30‌ درصد میانگین دبی سالانه برای حفظ سلامت رودخانه در شرایط ضعیف تا نسبتاً خوب پیشنهاد شد. در نهایت، روش ترکیبی شبیه‌سازی زیستگاه و بیشترین انحنای محیط خیس‌شده برای تعیین کمترین دبی زیست‌محیطی و بهبود شرایط اکوسیستم منطقه به عنوان روش بومی سفیدرود پیشنهاد شد. %U https://ije.ut.ac.ir/article_67502_35df20aee8535ba2e3698fa4cdfdf55c.pdf